“Mijn lichaam is mijn canvas en beeld; haken, naalden en touwen zijn mijn medium” zegt Kor als het gaat over zijn body-suspension-performances. Anders dan in het dagelijkse leven schakelt hij dan zijn pijnprikkels uit en rest alleen het moment. Daarin omarmt en koestert hij de sensatie en ervaart het fysieke lichaam als zijn huis. Zijn lichaam is even zonder geheugen of verwachting, zonder verleden of toekomst. Het is een vorm van herbronnen aan het primitieve; een reflectie op tribale kunsten en gebruiken. Modern Primitivisme.

Kor benadrukt het esthetische aspect van zijn performances. De context waarin die plaats vinden is dan ook van even groot belang als de sensatie.